zondag 28 juli 2013
Heart
Heart of the Forest writings
between the red sun and pink moon
letters to testimony
are the history of your country
We're not on the same wavelength
the horizon repeats itself in the act
like the tides of the sea
I'm a country without a father
I love your silence by intimacy
that gives freedom to intense melancholy
as a rebel in lost land
with fools who do not see your soul.
Mobar Poems
Summer 2013.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenWolvenmaan
Wolvenmaan streelt
de aandacht van de
immer weerbarstige ziel
die eenzaam rust bij de
oude boom in de duinen
niet ver van het
begraven lievelingsdier
hoopvol engelengezang
overbrugt eenzame afstand
het dorp weer bij de zee
de ziel terug in de bossen
zonder werkelijke heimwee
geen zorgen over toekomst
zijn getekende kop in de lucht
de nek gestrekt, de sluwe ogen
snuit, intens ruikend in de wind
diep uit zijn binnenste
komt de verloren adem
schreeuwt de onzinnigheid het uit
in zijn onweerstaanbare gehuil
terug in dit land van trieste regen
herinnering vaag achter de horizon.
© oktober 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 20:13:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 08:15:00 PM CET
Jan
24-10-2009
16:43 uur
Mooi beschreven!
22-10-2009
19:03 uur
Zitten hele mooie regels in, ik begrijp niet alles, maar komt misschien nog wel, geen zorgen over toekomst mooie zin!
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenParkieten
Ouder wordende man C., vreemd
grijnzende glimlach, zwarte kleren
stoffig uiterlijk, maar een binnenwereld
vol gedachten, staat op literair balkon
speels , acrobatisch , beetje pesterig
en altijd kwebbelend in Mokum
zijn ze natuurlijk op hun best
zijn lievelingsdieren, de parkieten
C. slentert die namiddag
over de uitgesleten tegels
van de oude Joodse stad
het is herfstdroef
de platanen huilenen in zijn binnenste
huilt de dichter mee
maar dan een windvlaag
een luid gekwetter
parkieten in de bomen
de dichter die de stad bezocht
,en telkens teruggekomen
de parkieten van zijn dromen.
© oktober 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 20:23:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 08:25:00 PM CET
corry broer
25-10-2009
19:03 uur
Een prachtig stukje proza - poezie! Indrukwekkend neergezet! Fijne zondagavond, liefs van Corry.*
Jan
25-10-2009
15:53 uur
Prachtig Mobar, mooi verwoord!
Grt. Jan
Fairouz
25-10-2009
13:32 uur
Mobar een knap stukje schrijven en graag komen lezen.
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenHoe voel jij je nu?
Net zoals ik verpakt
en gekrompen
of ben je alleen
en loop je in lompen
wil je mijn hand vasthouden,
niet knijpen
geen elleboog tegen mijn hart
geen nieuwe hoop
of valse start
door onderhuidse spanningen
wil je met mij regen zingen
verdwijnen tussen warme dekens
de oude huid afpellen, de lente
verwachten of gaan we
ten diepte middels zoveel licht
steeds lichtzinniger licht
tot aan die massale glimlach
alsmaar weer die glimlach
daar wil ik een woord aanwijden
mijn naam onder schrijven
anoniem weg fladderen
naar het volgende hoofdstuk
van een
veel omvattende geschiedenis.
...
© oktober 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 20:38:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 08:39:00 PM CET
logk
03-10-2009
13:01 uur
een prachtig schrijven... lfs evy
marlousj
01-10-2009
22:48 uur
het herfstgevoel top weergegeven.
01-10-2009
21:29 uur
prachtig gedicht over eenzaamheid, emotioneel verwoord !
"wil je met mij regen zingen... verdwijnen tussen warme dekens), wat is dat mooi gezegd en geschreven.
01-10-2009
20:45 uur
zucht
zo stilmakend mooi
zaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenPuur van toen
Het gevoel van toen
is nooit meer teruggekomen
er kwam bewustzijn
etaleren van gevoelens
een kunstenaar ging door een woelige storm
en vond in rust de luwte
en er stierf een ik in jou op een najaarsdag
je werd weer terug geworpen in verdriet
zonder dat iemand je ooit echt had begrepen
terug in de woelige storm
van trieste eenzame gevoelens
en er stierf een ik in jou op een koude winterdag
je werd weer terug geworpen in verdriet
zonder dat iemand je ooit echt had begrepen
of de moeite had genomen je beter te leren kennen
tijdens een mooie lentedag
toen je flirtte met de regen.
© september 2009, mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 21:27:00 1 opmerking:
Mobar Vorstkasteelza nov. 14, 09:28:00 PM CET
logk
28-09-2009
15:52 uur
stilmakend...echt prachtig geschreven...
Gedichten geschreven door Mobar Vorstkasteel aka Henk van Dijk autodidact beeldend kunstenaar woonachtig in Amsterdam. Gedichten mogen niet zonder toestemming worden gebruikt
BeantwoordenVerwijderenzaterdag 14 november 2009
BeantwoordenVerwijderenHemel kust de duisternacht
Hemel kust de duisternacht
bemanteld in die sluierpracht
van mist en diepe zuchten
samen plukken wij de vruchtenv
an maandenlang verlangen
ooit zaten wij gevangen
tussen netheid, vrees en vroomheid
nu is er niets dat daar voor pleit
beleven wij eindelijk de vreugde
waar jij en ik zo op verheugde
als de mist nu zakt in weemoed
en geluk in de gleuf van je hoed
langzaam neder gaat naar tederheid
in deze wondermooie gepastheid
zijn wij beiden samen toegewijd
aan die wondermooie dromen
nog nooit in klaarheid, zo gekomen.
© oktober 2009, mobar
18:40 uur
Mooi geschreven Mobar!
Eugeen
22-10-2009
11:02 uur
Deze is echt mooi hoor Mobar !
mobar
21-10-2009
21:20 uur
Bedankt, ik heb er nog iets aan veranderd.
verhavert
21-10-2009
21:19 uur
een specialleke mobar
graag gelezen