Dat die boom daar voor het huis onder de schaduw van het dak staat iedere nacht in het dwaze duister met schamel licht onder een verhalende maan maakt toch mijn dromen niet dom omdat je weet dat jij welkom bent in mijn eenvoudig bed tussen de lakens peins ik wel vaker over de dood en hoe het dan verder moet als ik er niet meer ben en jij nog wel
maar tegenwoordig ben ik te moe om steeds maar met je te praten over de poes die op het tapijt schijt voorlopig leef ik misschien te kort om steeds maar minnaar, en man
te zijn, tijdens warme herfstnachten geef ik je mijn leesbaar hart
de fantasie slaat in beelden hier verder door, gezogen zo.. recht het verhaal in met het geestesoog half dichtgetrokken het beeld vaag, de contouren zinneprikkeld scherp.
Woensdag, maart 19, 2014 11:10 je hebt me, niet alleen met fluitekruid en lulletjesbruid, maar met het hele gedicht, dat ik ontzettend graag las
Woensdag, maart 19, 2014 10:14 bijzonder verwoord en mooi.
Monday, January 30, 2012 14:58
BeantwoordenVerwijderenik lees hier veel en dat vind ik heel bijzonder goed en mooi verwoord!
fijne dag
lieve groetjes
Monday, January 30, 2012 06:58
nadenkend,
fraai geschreven in veelzijdigheid
goede morgen Mobar
Monday, January 30, 2012 05:41
zit een kern van waarheid in.
mooi neer gezet.
Monday, June 11, 2012 13:15
BeantwoordenVerwijderenErg mooi, rakend.
Ergens halverwege dromeland
BeantwoordenVerwijderenTuesday, February 06, 2007 19:12
...
Tuesday, February 06, 2007 08:22
Een treffende tonende delende verwoording.
Tuesday, February 06, 2007 00:21
een mooie filosofie
lieve groet
woensdag 16 mei 2012
BeantwoordenVerwijderenMaanspiegel
...
woensdag 24 juni 2009
Onder een verhalende maan
Dat die boom daar voor het huis
onder de schaduw van het dak staat
iedere nacht in het dwaze duister
met schamel licht
onder een verhalende maan
maakt toch mijn dromen niet dom
omdat je weet dat jij welkom bent
in mijn eenvoudig bed tussen de lakens
peins ik wel vaker over de dood
en hoe het dan verder moet
als ik er niet meer ben
en jij nog wel
maar tegenwoordig ben ik te moe
om steeds maar met je te praten
over de poes die op het tapijt schijt
voorlopig leef ik misschien te kort
om steeds maar minnaar, en man
te zijn, tijdens warme herfstnachten
geef ik je mijn leesbaar hart
neem de tijd om het te breken.
Schrijver: mobar
5 oktober 2007
de fantasie slaat in beelden hier verder door, gezogen zo.. recht het verhaal in met het geestesoog half dichtgetrokken het beeld vaag, de contouren zinneprikkeld scherp.
BeantwoordenVerwijderenWoensdag, maart 19, 2014 11:10
je hebt me, niet alleen met fluitekruid en lulletjesbruid, maar met het hele gedicht, dat ik ontzettend graag las
Woensdag, maart 19, 2014 10:14
bijzonder verwoord en mooi.
Bijzonder mooi!
BeantwoordenVerwijderenMet veel bewondering gelezen, het is eentje dat je raakt hoor deze
Janny Scheybeler de Jonge
Zaterdag, juni 28, 2014 11:47
wat mooi!!!
Zaterdag, juni 28, 2014 10:50
het voelt zo eenzaam met die verstilling van portretten aan de wand
echt mooi, ik kom nogmaals lezen