Trying to write in English.
Mobar also known as
Henk van Dijk and Jeroen Splinterman
is living in Amsterdam East
in the Netherlands.
zaterdag 1 februari 2014
Who am I
You could surely see your enthusiasm inside the paintings you write. The sector hopes for more passionate writers including you that are not afraid to mention how they believe. Often go following your heart
Datum: 13-06-2009 Bericht: Jeugd mooi beschreven, herkenbaar. Ik voel de nostalgie...die hier wel eindigt met rotte appels. 28-05-2009 mobar netgedicht Appelboom 522 keer bekeken waardering 7.08 13 stemmen 1 reactie
Zij koestert haar wanhoop haar ledig lijf en luchtkastel enals in een droomloos geheugen waarin haar voormalige vriend bijna onzichtbaar uit verleden zich in een droom keert en terugkeert in haar wanen.
naar de geur van warme bossen houtvuur op het zandstranden zoete strooppannenkoeken waarin de wereld spiegelt als de oude man haar streelt met meer dan honderd liefdeszinnen.
gestolen uit het woordverlorenletterboek, vol hongerige wolven op zoek naar lekkernij zoals jij en ik hier in naakte lust verloren.
wanneer we ons omtoveren ontdoen van alle eerschuld alleen in een bruidsjapon vol droomgenoten zoet verlangen samensmelten in een droom dolfijnen in de oceanen vrij als dronken droomvogels van die hunkerende illusie
. waarin alles voorbij gaat het kerkkoor het gebouw verlaat tussen kwetterende mussen elkaar napratende kwekvogels en in lege danszalen aan de rand van het dorp onder de zonnekans.
laten we ons opknopen als de onwetende zondaars verloren uit de maatschappij zomaar zonder zondes uit een droom verloren.
geschopt zonder te stelen verjaagd zoals zo velen op zoek naar wat er over is van dat geluk...
Schrijver: mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 11:28 1 reacties:
Mobar Vorstkasteel6 juli 2009 11:31
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 23:00
mooi mobar, wat een woorden! liefs little
geheime liefde Reageer op Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:48
ben jij mij soms haha, mooi geschreven
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:31
Buitengewoon... stukje herkenning!
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:11
HA! dansen op dode kwekvogels!
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:05
3,14 lichtjaren in liefde verder.. mooi geschreven! x
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:04
ik vind die kwek-vogels wel wat... ik graag een hoofdgerecht van kwekvogels
Duisternis zei je
BeantwoordenVerwijderenMonday, September 01, 2008 20:41
Ergg droevig verloren in het land van vergeten woorden!
Maar zeer mooi geschreven lieve mobar!
Duisternis zei je
Monday, September 01, 2008 19:45
Treffend geschreven
Duisternis zei je
Monday, September 01, 2008 19:06
Héél mooi schrijven!
Duisternis zei je
Monday, September 01, 2008 18:57
prachtig de eenzaamheid beschreven ! Droef maar heel mooi !.. Graag gelezen, fijne avond
Duisternis zei je
Monday, September 01, 2008 18:56
een heel erg eenzaam schrijven, wel mooie woorden liefs barbara
donderdag 17 mei 2012
BeantwoordenVerwijderenNaakte ziel zorgen
...
dinsdag 7 juli 2009
Ik mis de vogels
Ik mis de vogels
het gevleugelde streven
in mijn ervaringen van nu
het filosofische denken
de eigen resultaten
tot een werkelijkheid
in de wereld
bij een reeds aangeboren
niet voor niets gegeven
rationaliteit
waarvan de afspiegeling
van een voorafgaande
waarheid
de kunst in verwerkelijking
van een waarheid
het gezicht van de waarheid
ik mis de vogels
en de filosofie
die mijn belevenis in deze wereld
doet overgaan in een manifest bestaan.
(Één op de acht vogelsoorten dreigt
uit te sterven.)
Schrijver: mobar
zaterdag 19 mei 2012
BeantwoordenVerwijderenNaaktschaduw
...
Blond ontroerde me
Blote melk kwam in me op als yoghurt
en dat sprak me aan blote bloem
kwam in me op blond
ontroerde me als paling.
© september 2009, mobar
Datum: 13-06-2009
BeantwoordenVerwijderenBericht: Jeugd mooi beschreven, herkenbaar.
Ik voel de nostalgie...die hier wel eindigt met rotte appels.
28-05-2009 mobar netgedicht Appelboom
522 keer bekeken
waardering 7.08
13 stemmen 1 reactie
maandag 6 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenDroomloos geheugen
Zij koestert haar wanhoop
haar ledig lijf en luchtkastel
enals in een droomloos geheugen
waarin haar voormalige vriend
bijna onzichtbaar uit verleden
zich in een droom keert
en terugkeert in haar wanen.
naar de geur van warme bossen
houtvuur op het zandstranden
zoete strooppannenkoeken
waarin de wereld spiegelt
als de oude man haar streelt
met meer dan honderd liefdeszinnen.
gestolen uit het woordverlorenletterboek,
vol hongerige wolven
op zoek naar lekkernij
zoals jij en ik
hier in naakte lust verloren.
wanneer we ons omtoveren
ontdoen van alle eerschuld
alleen in een bruidsjapon
vol droomgenoten zoet verlangen
samensmelten in een droom
dolfijnen in de oceanen
vrij als dronken droomvogels
van die hunkerende illusie
.
waarin alles voorbij gaat
het kerkkoor het gebouw verlaat
tussen kwetterende mussen
elkaar napratende kwekvogels
en in lege danszalen aan de rand
van het dorp onder de zonnekans.
laten we ons opknopen
als de onwetende zondaars
verloren uit de maatschappij
zomaar zonder zondes
uit een droom verloren.
geschopt zonder te stelen
verjaagd zoals zo velen
op zoek naar wat er over is van dat geluk...
Schrijver: mobar
Geplaatst door Mobar Vorstkasteel
op 11:28
1 reacties:
Mobar Vorstkasteel6 juli 2009 11:31
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 23:00
mooi mobar, wat een woorden! liefs little
geheime liefde Reageer op Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:48
ben jij mij soms haha, mooi geschreven
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:31
Buitengewoon... stukje herkenning!
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:11
HA! dansen op dode kwekvogels!
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:05
3,14 lichtjaren in liefde verder.. mooi geschreven! x
Droomloos geheugen
Friday, July 18, 2008 22:04
ik vind die kwek-vogels wel wat...
ik graag een hoofdgerecht van kwekvogels
lust vanavond niet nee
maandag 20 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenGrote stad bij het nachtwoud
Hier niet ver vandaan
waar regen in de lente valt
staan huizen
rij aan rij
bewoond door mensen
en jij
niet meer bij mij
beleeft daar, keer op keer
jouw grenzen
nadenkend stil
hoor je een gil
en droomt jouw droom
weer zonder
wensen
onder het licht
van een oude straatlamp
als eenzame prooi
voor griezelige wezens
voel je de luizen
hoor je de ratten
en verjaag je de muizen
tast nog een keer diep in de buidel
alles wordt duurder in het leven
alles behalve de eenzame stilte
die jou ooit zo heeft bemind
daar voorbij de laatste straten
waar de wildernis begon
was je het licht in de verte
van het droeve kind in het nachtwoud.
Schrijver: mobar
Geplaatst door
Mobar Vorstkasteel op 18:30
reacties:
Grote stad bij het nachtwoud
Monday, August 18, 2008 08:27
Prachtig Mobar.
Grote stad bij het nachtwoud
Sunday, August 17, 2008 22:34
prachtige woorden alweer
Tuesday, November 13, 2012 20:40
BeantwoordenVerwijderenWauw.
meer kan k niet zeggen wauw.
Tuesday, November 13, 2012 10:27
graag gelezen
fijne dag
Tuesday, November 13, 2012 10:05
hoe of wanneer ik je ook lees, jij gaat altijd diep. weer graag gelezen
Tuesday, November 13, 2012 04:40
2 x gelezen!!Goed