zaterdag 7 juli 2012 Heimwee-koffer zie opmerkingen..
Licht vlek
Heb je steun hart nodig rund zie jouw oog bijzonder slordig vlek jij ook in zomerjurk met saus en rook en wijn en kurk zo vlot flirtend neuk jij bot in boter boten weet alleen in dromen slechts dat jij oreerde en droom toen lichter werd met muziek en lieve kabouters die hetzelfde deden.
Mobar Vorstkasteel7 september 2012 08:16 gevoelens kom hier tot uiting,
vrijdag 18 september 2009
Door een bloem ontgroend
Er kwamen nare woorden uit zijn mond kon niet goed tegen het alledaags fatsoen hij voelde zich geestelijk niet gezond hield niet van blauw ook niet van groen hij had een vrouw in korte rok gezien en plots een gans alleen zien vluchten hij droomde over een vliegmasjien hield niet van die grauwe luchten maar op een dag, zijn ego opgeboend een vrouw hing aan zijn woordenlippen werd hij plantaardig door een bloem ontgroend gaf zij haar bruin brood aan zijn wonderkippen de dag erna, hij slachtte de trotse haan
Mobar Vorstkasteel18 september 2009 16:19 Dwaze droom
28-08-2009 22:22 uur Haha ik heb me kostelijk vermaakt met deze korte, is het een anekdote te noemen? Thomas, zou je jezelf willen gelijk stellen aan een wilde tijger? In mijn ogen gelukkig(!) ligt hier in de supermakrt nog geen verkleurd, veel te dure tijgervlees.
Het is al laat. Je bent vermoeider dan je ooit had kunnen vermoeden. En jouw vermoedens waren al zo vaak vervreemd van jouw gewoontes dat je nauwelijks nog besef had voor een gevoel van tijd zoals dat tekeer ging in het heen en weer slingeren van de klepel van de klok. Je krijgt dorst. Voorlopig een blijvende dorst. Je ziet de openstaande deur en loopt door de hal naar een andere deur met het vermoeden van een achterliggende keuken. Deze keuken bestaat ook in het echt en heeft als onderdeel een koffiezetapparaat dat zich door jou laat bedienen. Het bruine goedje drupt langzaam uit het tuitje voor de man met geduld en een baard en een dik verglaasde bril zoals jij je herkent in de spiegel die ook in de keuken hangt. Je laat de koffie een beetje lauw worden omdat jouw gedachtes trager gaan dan jouw voelen dat zich kenmerkt door een rillend lijf. Er draalt een Herfstige weemoed door jouw aders, omdat je weet dat jouw verjaardag voorspoedig is en dat ooit de dood ook jouw verjaardag zal herhalen en tenslotte vervagen zoals een roestige vlek in een emmer vol sop. De koffie blijft lauw in de keuken. Je geniet van het lauw worden van de koffie en bekijkt de keuken nu wat grondiger, met ogen die een besef van bewustzijn verkondigen. Het ergste leed lijkt nu een beetje geleden want jouw artistieke blik valt op een boekenkast waarin alles behalve kookboeken pronken. Je vindt een dun boek in de boekenkast. Je ziet de naam van de auteur: Jeroen Splinterman. De naam van de zelfmoordenaar. Hoe kan het anders. Dit was zijn huis. Zijn boekenkast. Zijn binnenwereld. Zijn keuken. Nu kom je dichter bij de bron. Dit is spannend en vraagt alle concentratie. Je leest de titel van het boekje:
De dood slaat geen varken.
Je begint aandachtig te lezen, je slaat geen woord over. Je weet nu zeker dat je hier niet voor niets naar toe bent gekomen. Je voelt dat er een puist op je rechterbil zit en dat de keukenstoel wiebelt. Maar er zit een eenvoud in het wiebelen die je naar het leven doet snakken.
...
Schrijver: mobar
Tuesday, October 09, 2007 21:31
geweldig!!
Monday, October 08, 2007 14:35
very nice..alsof je ontwaakt ergens in de keuken en doorgaat
12-October-2012 13:25 Kort geleden schreef je een miniatuur hierover. Iemand gaf je een tip er een verhaal van te maken, Goed idee, en inderdaad, dit klinkt nog als een inleiding, toch kijk ik uit naar een vervolg waarin deze mensen naar ik denk, een karakter krijgen.
mobar - 20-October-2012 3:05
Er komt een herziene versie, en wellicht daarna meer, thnxs.
13-October-2012 14:14 Leuk, een verhaal met de titel van een liedje van mijn favoriete band! Ik heb je verhaal zelfs aangehaald in een miniatuur dat ik net geplaatst heb.
Je begint nogal kort door de bocht, misschien zou je het beginstuk wat meer uit kunnen werken. Verder ziet het er goed uit. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.
mobar - 20-October-2012 3:06
Ik gan het nog veranderen, zie herziene versie in de toekomst.
vrijdag 17 juli 2009 Terug naar Amsterdam Hij dronk whisky alsof het bier was, als hij naast zijn zwembad lag. En hij had het geld om de duurste whisky te kopen, voor in de zon op het zwembadterras. Meestal betrof het Schotse whisky, maar hij dronk ook sterke drank uit Ierland en Canada. Er was zelfs een fles uit Australië, en enkele uit de Verenigde Staten op het zwembadterras. De mensen in het dorp, Knotara, waar Arnold in een paar jaar beroemd was geworden, waren verdrietig geweest. Arnold Roodkop had al maanden niet meer geschilderd. Dat had de lokale bevolking tot treuren gestemd. Arnold’s wanhopige liefde voor mevrouw B. Blootlag en zijn voorkeur voor onbereikbare liefdes hadden van hem een schrijver gemaakt. En op een schrijver zat niemand te wachten, die waren er al genoeg in het dorp tussen de coniferen nabij de zee. De meeste boeken stonden ongelezen in kasten, die in de huizen stonden om stof te verzamelen. Niemand las er nog een boek sinds het Internet gemeengoed was geworden. Hij kon schrijven totdat hij een ons woog, maar niemand las zijn boeken. Boeken hadden geen nut meer, en waarom bossen kappen voor boeken? Waarom bomen slopen voor boeken? Een laptop bij het zwembad is geen probleem. En hij was weer terug naar Amsterdam verhuisd omdat het daar veel gezelliger was, en meer ruimte voor een dakterras. Hij was uit het dorp vertrokken met veel misbaar en misplaatste trots, maar hij kon niet anders. De veren in zijn reet waren niet bedoeld om de vuile was buiten te hangen. Arnold Roodkop was ondanks zijn roem, altijd een gewone man van het volk gebleven, maar het was juist het volk wat zich zo van hem had vervreemd. Hij was een bewogen schrijver die er bij voorkeur geen doekjes om wond. Een rationele denker met een voorkeur voor vrouwelijk gevormde ministers met kloten die stijf stonden van de hormonen. Hij hield van regenten met een zachtaardig hart, met een nauwkeurig ritme, en gevoel voor de regelmaat der dingen. Hij wist al op wie hij ging stemmen, en hij hoopte dat zij zich weer kandidaat zou stellen. Na de genoten whisky nuttigde hij een paar vierkante blokjes oude kaas van ongeveer een centimeter bij een centimeter.
Wednesday, July 08, 2009 21:25
Graag heb ik jouw schrijven gelezen. Jouw manier van schrijven is boeiend in alle simpelheid waardoor ook een persoon met de buitenlandse afkomst jouw verhaal kan begrijpen. Bedankt.
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 20:39
Een hele boterham om te lezen, maar beslist de moeite waard!
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 11:48
wat kleine stukjes, had ik er toch liever appeltaart bij gehad, stom, die taart blijft maar in mijn gedachten hangen
liefs, Janny
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 07:57
soms kan fictie vele korreltjes zout dragen...soms vele korreltjes realiteit
liefs Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 07:32
bewondering...graag gelezen...stevige groet van mij
Zeer krachtig neergezet, de waarheid is immers altijd huizende in je diepste ik, dit is ook heel diepzinnig verwoord. Een nadenker daarbij ook nog, graag gelezen en herlezen. Heimwee, een getuigenis
zaterdag 7 juli 2012
BeantwoordenVerwijderenHeimwee-koffer
zie opmerkingen..
Licht vlek
Heb je steun
hart nodig rund
zie jouw oog
bijzonder slordig
vlek jij ook
in zomerjurk
met saus en rook
en wijn en kurk
zo vlot flirtend
neuk jij bot
in boter boten
weet alleen
in dromen slechts
dat jij oreerde
en droom
toen lichter werd
met muziek
en lieve kabouters
die hetzelfde deden.
© augustus 2009, mobar
16-08-2009
16:36 uur
Een wat liever sprookje, zachter van toon boeit mij meer!
16-08-2009
15:08 uur
Mobar Vorstkasteel7 september 2012 08:16
BeantwoordenVerwijderengevoelens kom hier tot uiting,
vrijdag 18 september 2009
Door een bloem ontgroend
Er kwamen nare woorden uit zijn mond
kon niet goed tegen het alledaags fatsoen
hij voelde zich geestelijk niet gezond
hield niet van blauw ook niet van groen
hij had een vrouw in korte rok gezien
en plots een gans alleen zien vluchten
hij droomde over een vliegmasjien
hield niet van die grauwe luchten
maar op een dag, zijn ego opgeboend
een vrouw hing aan zijn woordenlippen
werd hij plantaardig door een bloem ontgroend
gaf zij haar bruin brood aan zijn wonderkippen
de dag erna, hij slachtte de trotse haan
wilde zij niet meer bij hem vandaan.
© september 2009, mobar
10-09-2009
20:28 uur
een uniek gedichtje, knap!!
04-09-2009
15:56 uur
Ze voelde zich zeker alleen!
Mobar Vorstkasteel18 september 2009 16:19
Dwaze droom
28-08-2009
22:22 uur
Haha ik heb me kostelijk vermaakt met deze korte, is het een anekdote te noemen?
Thomas, zou je jezelf willen gelijk stellen aan een wilde tijger? In mijn ogen gelukkig(!) ligt hier in de supermakrt nog geen verkleurd, veel te dure tijgervlees.
donderdag 10 september 2009
BeantwoordenVerwijderenKoffie
Het is al laat. Je bent vermoeider dan je ooit had kunnen vermoeden.
En jouw vermoedens waren al zo vaak vervreemd van jouw gewoontes
dat je nauwelijks nog besef had voor een gevoel van tijd
zoals dat tekeer ging in het heen en weer slingeren van de klepel
van de klok. Je krijgt dorst. Voorlopig een blijvende dorst.
Je ziet de openstaande deur en loopt door de hal naar een andere deur
met het vermoeden van een achterliggende keuken. Deze keuken
bestaat ook in het echt en heeft als onderdeel een koffiezetapparaat
dat zich door jou laat bedienen. Het bruine goedje drupt langzaam
uit het tuitje voor de man met geduld en een baard en een dik
verglaasde bril zoals jij je herkent in de spiegel die ook in de keuken
hangt. Je laat de koffie een beetje lauw worden omdat jouw gedachtes
trager gaan dan jouw voelen dat zich kenmerkt door een rillend lijf.
Er draalt een Herfstige weemoed door jouw aders, omdat je weet
dat jouw verjaardag voorspoedig is en dat ooit de dood ook jouw
verjaardag zal herhalen en tenslotte vervagen zoals een roestige vlek
in een emmer vol sop. De koffie blijft lauw in de keuken. Je geniet
van het lauw worden van de koffie en bekijkt de keuken nu
wat grondiger, met ogen die een besef van bewustzijn verkondigen.
Het ergste leed lijkt nu een beetje geleden want jouw artistieke blik
valt op een boekenkast waarin alles behalve kookboeken pronken.
Je vindt een dun boek in de boekenkast. Je ziet de naam van de auteur:
Jeroen Splinterman. De naam van de zelfmoordenaar. Hoe kan het anders.
Dit was zijn huis. Zijn boekenkast. Zijn binnenwereld. Zijn keuken.
Nu kom je dichter bij de bron. Dit is spannend en vraagt alle concentratie.
Je leest de titel van het boekje:
De dood slaat geen varken.
Je begint aandachtig te lezen, je slaat geen woord over.
Je weet nu zeker dat je hier niet voor niets naar toe bent gekomen.
Je voelt dat er een puist op je rechterbil zit en dat de keukenstoel wiebelt.
Maar er zit een eenvoud in het wiebelen die je naar het leven doet snakken.
...
Schrijver: mobar
Tuesday, October 09, 2007 21:31
geweldig!!
Monday, October 08, 2007 14:35
very nice..alsof je ontwaakt ergens in de keuken en doorgaat
iig heerlijk schrijven, again..
liefs..
Monday, October 08, 2007 12:46
stilletjes gelezen.
Monday, October 08, 2007 08:43
Mooi!
Monday, October 08, 2007 08:29
Ik blijf dat ook doen, dát lezen.
woensdag 26 september 2012
BeantwoordenVerwijderenHotel gedichten
Hotel de naakte winnaar
In Hotel de naakte winnaar
helpt zij hem langzaam
uit zijn zomerse kleding
even wat stroef
bij de sokken
maar ook zijn slip uit
zonder te mokken
in eenvoud
beleven zij de liefde
die zij beiden
voorheen
zo te kort kwamen
zij doven het licht
en doen lieve dingen
samen.
Treintje
Vakantieogen twijfelen traagzaam
wanneer treintje vertrekt naar kou
ben je verbannen uit mijn dromen
nooit meer een “hou van jou”
omdat herfst weer is gekomen
in zonnestilte en ademkilte
lees ik jouw brieven zwijgzaam
ieder woord verbreekt de stilte
al mijn aandacht is voor jou.
Volgens mij heb ik dit al eerder gelezen. Nu leest het nog monotoon, maar ik wacht het vervolg wel af, want het kan nog spannend worden.
mobar - 20-October-2012 3:05
Ik ga het verhaal nog eens herzien, thnx.
--------------------------------------------------------------------------------
12-October-2012 13:25
Kort geleden schreef je een miniatuur hierover. Iemand gaf je een tip er een verhaal van te maken, Goed idee, en inderdaad, dit klinkt nog als een inleiding, toch kijk ik uit naar een vervolg waarin deze mensen naar ik denk, een karakter krijgen.
mobar - 20-October-2012 3:05
Er komt een herziene versie, en wellicht daarna meer, thnxs.
--------------------------------------------------------------------------------
13-October-2012 14:14
Leuk, een verhaal met de titel van een liedje van mijn favoriete band! Ik heb je verhaal zelfs aangehaald in een miniatuur dat ik net geplaatst heb.
Je begint nogal kort door de bocht, misschien zou je het beginstuk wat meer uit kunnen werken. Verder ziet het er goed uit. Ik ben benieuwd naar het volgende deel.
mobar - 20-October-2012 3:06
Ik gan het nog veranderen, zie herziene versie in de toekomst.
--------------------------------------------------------------------------------
16-October-2012 11:46
Yeah! Ik ga volgen!!
x
mobar - 20-October-2012 3:06
thx
--------------------------------------------------------------------------------
18-October-2012 10:41
Ik hoop dat je dit verder zet, lijkt me fijn leesvoer te worden
mobar - 20-October-2012 3:06
thnx
vrijdag 17 juli 2009
BeantwoordenVerwijderenTerug naar Amsterdam
Hij dronk whisky alsof het bier was, als hij naast zijn zwembad lag. En hij had het geld om de duurste whisky te kopen, voor in de zon op het zwembadterras. Meestal betrof het Schotse whisky, maar hij dronk ook sterke drank uit Ierland en Canada. Er was zelfs een fles uit Australië, en enkele uit de Verenigde Staten op het zwembadterras. De mensen in het dorp, Knotara, waar Arnold in een paar jaar beroemd was geworden, waren verdrietig geweest. Arnold Roodkop had al maanden niet meer geschilderd. Dat had de lokale bevolking tot treuren gestemd. Arnold’s wanhopige liefde voor mevrouw B. Blootlag en zijn voorkeur voor onbereikbare liefdes hadden van hem een schrijver gemaakt. En op een schrijver zat niemand te wachten, die waren er al genoeg in het dorp tussen de coniferen nabij de zee. De meeste boeken stonden ongelezen in kasten, die in de huizen stonden om stof te verzamelen. Niemand las er nog een boek sinds het Internet gemeengoed was geworden. Hij kon schrijven totdat hij een ons woog, maar niemand las zijn boeken. Boeken hadden geen nut meer, en waarom bossen kappen voor boeken? Waarom bomen slopen voor boeken? Een laptop bij het zwembad is geen probleem. En hij was weer terug naar Amsterdam verhuisd omdat het daar veel gezelliger was, en meer ruimte voor een dakterras. Hij was uit het dorp vertrokken met veel misbaar en misplaatste trots, maar hij kon niet anders. De veren in zijn reet waren niet bedoeld om de vuile was buiten te hangen. Arnold Roodkop was ondanks zijn roem, altijd een gewone man van het volk gebleven, maar het was juist het volk wat zich zo van hem had vervreemd. Hij was een bewogen schrijver die er bij voorkeur geen doekjes om wond. Een rationele denker met een voorkeur voor vrouwelijk gevormde ministers met kloten die stijf stonden van de hormonen. Hij hield van regenten met een zachtaardig hart, met een nauwkeurig ritme, en gevoel voor de regelmaat der dingen. Hij wist al op wie hij ging stemmen, en hij hoopte dat zij zich weer kandidaat zou stellen. Na de genoten whisky nuttigde hij een paar vierkante blokjes oude kaas van ongeveer een centimeter bij een centimeter.
Wednesday, July 08, 2009 21:25
Graag heb ik jouw schrijven gelezen. Jouw manier van schrijven is boeiend in alle simpelheid waardoor ook een persoon met de buitenlandse afkomst jouw verhaal kan begrijpen. Bedankt.
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 20:39
Een hele boterham om te lezen, maar beslist de moeite waard!
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 11:48
wat kleine stukjes, had ik er toch liever appeltaart bij gehad, stom, die taart blijft maar in mijn gedachten hangen
liefs, Janny
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 07:57
soms kan fictie vele korreltjes zout dragen...soms vele korreltjes realiteit
liefs
Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 07:32
bewondering...graag gelezen...stevige groet van mij
- Terug naar Amsterdam
Tuesday, July 07, 2009 00:26
mooi verwoord
Heimwee, een getuigenis
BeantwoordenVerwijderenSunday, January 13, 2008 11:07
krachtige woorden...
Reageer op Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 22:51
een inner kijken ...geweldig schrijven ...
Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 21:23
Zeer krachtig neergezet, de waarheid is immers altijd huizende in je diepste ik, dit is ook heel diepzinnig verwoord. Een nadenker daarbij ook nog, graag gelezen en herlezen.
Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 18:00
Een getuigenis naar waarheid in jezelf...
Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 14:56
Wauw.
Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 14:28
Een sterk schrijven Mobar
Heimwee, een getuigenis
Saturday, January 12, 2008 12:05
mooi!
Saturday, January 12, 2008 09:37
zeer goed je getuigenis neergezet