zaterdag 25 januari 2014

I'm so lonesome I could cry

Schilder

Sunday, September 30, 2007 10:36

wanneer ik jouw gedicht lees.. schilderde ik voor jouw een prachtig palet met kleuren in helderheid van een oog die in de verte voor zich uit staart over landerijen.
al mijn liefs

 Schilder

Sunday, September 30, 2007 08:50

een geschilderd pracht stukje aan woorden,
Schilder

Sunday, September 30, 2007 06:08


Zet dit maar in kleur, het zal een meesterwerk worden.

5 opmerkingen:

  1. maandag 13 augustus 2012
    Winterstrohalm - Zomerse terugblik
    Zie opmerkingen:
    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 07:29 3 opmerkingen:
    Mobar Vorstkasteel13 augustus 2012 07:33
    Wintertijd

    Wintertijd, niet tot mijn spijt
    weer vroeger donker is mijn jolijt
    want wie er in het duister praat
    heeft geen last van de spagaat
    dat dikwijls toch de zon niet schijnt
    en als dan toch, snel weer verdwijnt

    wintertijd, niet tot mijn spijt
    weer duister tasten, gezelligheid.



    Schrijver: mobar
    Geplaatst door Mobar Vorstkasteel op 05:12 1 opmerking:
    Mobar Vorstkasteel12 juli 2009 05:12
    Ria -rimpeling- Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 19:25

    Lekker languit op de bank gordijnen dicht schemerlampjes aan,heerlijk!!
    liefs ria

    Cora (ZIJ) Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 18:12



    dichterbij Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 15:41

    de wintertijd is gezellig, maar geef mij toch het voorjaaren de zomer maar

    lieve groet

    switi lobi Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 14:24

    Ik houd van elk seizoen, maar dat knusse in de winter is altijd weer heerlijk...

    Liefsliefs, switi lobi

    Fairouz Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 14:02

    Yep spring forward and fall back !! And see Winter time is there

    Windwhisper Reageer op Wintertijd

    Sunday, October 28, 2007 13:50

    Ja het vroegere donkeren
    liefs Cobie



    BeantwoordenVerwijderen
    Mobar Vorstkasteel13 augustus 2012 07:35
    Winter nadert

    Herfst maakt steeds meer plaats
    voor winter, onverbiddelijk kaal
    en zonder geld, een dode stal
    met hier en daar een glitter lichtje

    de mens braakt uit, dit leven hel
    wenst niemand, bibberend vel
    en nergens meer te schuilen
    als straks de sneeuw

    de kale schedel bedekt
    en met wit tapijt
    zoals in een gedicht
    maar slecht gebekt

    onder elektrische deken
    tenslotte eenzaam de dood vind.



    Schrijver: mobar

    Winter nadert

    Wednesday, November 14, 2007 19:20

    TOP!

    En dat terwijl ik de winter heerlijk vind.
    Laat het maar kraken...


    Winter nadert

    Wednesday, November 14, 2007 17:10

    maar Mobar toch, wedden dat je straks weer genieten ga sluit je ogen en zie de fraaie taferelen voor je. En?
    mooi en sterk verwoord



    Winter nadert

    Wednesday, November 14, 2007 16:49

    wauw, weer een super stuk van jou.
    graag gelezen.



    Winter nadert

    Wednesday, November 14, 2007 15:46

    een winter van jeroen bosch ,
    met een moderne toets van electrocutie onder een deken
    ....weer scherp getekend...


    Kortste dag 21 december 2008


    Ik heb u lief de kortste dag
    met zo veel dromen in uw hart gestoken
    gij dromendief van mijn wablief
    hebt vele bloemen in mijn droom ontloken.



    12 juli 2009 05:44

    Kortste dag

    Tuesday, December 23, 2008 09:00

    Met de glimlach gelezen, prachtig Mobar!


    Kortste dag

    Monday, December 22, 2008 20:01

    Geweldig mooi

    Liefs en fijne avond,


    Sunday, December 21, 2008 20:01

    Schitterend!

    liefs amy


    Sunday, December 21, 2008 09:37

    heerlijk jeetje Mobar een toppertje dit schrijven
    lieve groet Kuzzzz
    Goede morgen

    Kortste dag

    Sunday, December 21, 2008 07:57

    ik droom nog denk ik


    BeantwoordenVerwijderen
  2. zondag 12 februari 2012
    Schilder
    Verlies mij


    niet uit het oog

    ik ben

    een eenvoudige schilder

    door bittere armoede

    uit de welvaartsmaatschappij

    geloosd

    troost mij niet

    het zijn mijn gedachtenen

    denken heeft mij nooit

    getroost



    kus me niet

    ik heb geen lippen

    en liploos

    heb ik vaak

    gebloosd

    laat mij maar

    oneindig

    in mijn sprookjesachtige

    waanzin

    ik heb als schilder

    heel wat uit

    gevoosd



    om jou te herkennen

    uit talloze gezichten

    heb ik weemoedig

    op mezelf

    geproost.


    Schrijver: Mobar

    BeantwoordenVerwijderen
  3. zaterdag 25 juli 2009
    Jouw stem klinkt dof
    Alsof er altijd bloemen staan
    verwelkt op een pas gedolven graf
    terwijl regen huishoudt over de stad
    en er geen plek meer is om te treuren

    loop je naar het plantsoen
    en laat daar de tas achter

    met brieven van jouw moeder
    die niet meer adem haalt
    dan zorgen, die door merg
    en bovenbeen gaan

    in alledaagse eenzaamheid
    doorweekt tot onder de huid
    van het dagelijkse zwijgen.



    Schrijver: mobar

    Monday, March 03, 2008 23:49

    Voelbare weemoed, zeg ik even in freaksdialect; het raakt...

    Liefs

    Jouw stem klinkt dof

    Sunday, March 02, 2008 22:39

    Voelt erg droevig lieve mobar! Eenzaamheid van het dagelijks leven in herinneringen van!!

    Liefs van mij..dikke knuff



    Wat een radeloze eenzaamheid en verdriet spreekt hier uit maar toch is het tegelijk ook zo lief en mooi.


    Jouw stem klinkt dof

    Sunday, March 02, 2008 17:00

    Heel droevig maar oh zo mooi verwoord, dit intense verdriet, welke spreekt uit dit gedicht. Ja als een moeder gaat. Het zijn altijd zulke ingrijpende trieste gebeurtenissen maar het is ook het leven, waarbij leven en dood onlosmakend met elkander zijn verbonden. Lieve troostende knufffff

    BeantwoordenVerwijderen
  4. 2-09-2011 mobar verhaal Het bevriende huis 142 9.25 4 0

    BeantwoordenVerwijderen
    Mobar Vorstkasteel24 januari 2013 18:45


    liesjequilt

    Tuesday, January 22, 2013 09:49

    je voelt je zo machteloos als je dit leest!
    gr. Liesbeth


    wijnand.

    Monday, January 21, 2013 18:56

    accepteer iemand zoals die is,wie weet wat dan alles een stuk mooier


    Janny Scheybeler de Jonge

    Monday, January 21, 2013 17:10

    kan wel huilen vooral omdat ik weet hoe moeilijk het allemaal is mijn kleinzoon weet je wel
    verschrikkelijk deze dingen hoe mensen harteloos kunnen zijn


    kelo ami

    Monday, January 21, 2013 14:54

    pijnlijk ..
    groetjes...


    karinvangelder

    Monday, January 21, 2013 11:40

    intriest Henk dat er zoveel onbegrip bestaat waardoor de mens niet gelukkig kan zijn ze gebeuren nog steeds en niet te vermijden helaas .
    vr groet x Karin



    BeantwoordenVerwijderen
    Mobar Vorstkasteel29 januari 2013 13:38
    maandag 13 juli 2009
    Naadloze regen
    Een droom
    vervulde naadloze regen
    een duisternis
    omhelst de maneschijn
    diepe zielspijn
    in het onbeholpen traag bewegen

    hoe het is om zonder hoop te zijn

    een nacht
    leidend naar
    vreemde wegen

    om niet langer
    in een droom
    te plegen

    wat het is om
    zonder vriend te zijn.




    Schrijver: mobar

    Sunday, August 24, 2008 14:47

    Héél pijnlijk gevoel... mooi omschreven!


    Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 14:13

    zonder vriend of hoop is er alleen nog zware regen
    maar bij freaks kom je nog wel een paraplu tegen

    Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 10:06

    hoe het is om
    zonder hoop te zijn...dat laatste; de hoop..niet te zijn mi...sterkte van mij


    stevige groet





    Windwhisper Reageer op Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 07:30

    lieve Mobar dit lezen doet echt pijn,
    liefs Cobie
    Goede morgen

    Reageer op Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 00:49

    Kwetsbaar en open geschreven. Mooi!!

    Reageer op Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 00:15

    pijnvol schrijven deze liefs barbara

    Naadloze regen

    Sunday, August 24, 2008 00:13

    Pijnlijk mooi Mobar




    BeantwoordenVerwijderen
  5. maandag 13 juli 2009

    Woordgebaar

    Alles wat zo jong
    als het gevoel kan zijn
    alles wat zo nieuw
    en steeds verbaasd kan zijn

    wordt steeds kleiner
    in mijn woordgebaar
    waarmee ik in de leegte woon

    bevreemd de snaren
    van mijn luchtgitaar
    ook al droeviger van toon

    alles wat zo oud
    als het verstand kan zijn
    alles wat zo doorleefd
    en steeds geweest kan zijn

    wordt steeds kleiner
    in mijn woordgebaar
    waarmee ik in de leegte woon

    vervreemd de snaren
    van mijn zielsgitaar
    speels weemoediger van toon.



    .

    Schrijver: mobar

    Woordgebaar

    Sunday, September 30, 2007 18:27

    Een heel groot compliment voor dit gedicht!

    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 09:30

    Dit is zo prachtig, ik lees en herlees....

    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 09:30

    Een mooi woordgebaar.


    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 01:20

    beelden worden steeds kleiner,
    dunner en dan de woorden kleiner en dunner en dan
    gebaren in de mist?
    heel mooi geschreven!

    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 00:45

    knap verwoord mobar!

    Liefs redje

    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 00:35

    bijzonder fraai, al zou ik een cello gebruikt hebben om dit gevoel te omschrijven, die heeft zo'n melancholieke klank.


    op Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 00:17

    Dank je voor jouw woordgebaar...het is prachtig!


    Woordgebaar

    Saturday, September 29, 2007 00:12

    wat prachtig mobar
    hoop dat je goed slaapt
    groetjes janny

    BeantwoordenVerwijderen